ماسه کف اقیانوس‌ها را بیرون نکشید

به گزارش بی‌بی‌سی، «برنامه محیط‌ زیستی سازمان ملل» (یونپ) روز گذشته (سه‌شنبه) با انتشار این یافته‌ها هشدار داد که باید با مقررات و نظارت بین‌المللی جلوی کف‌روبی شن و ماسه دریاها در ابعاد کنونی گرفته شود چرا که این روند نه تنها رو به کاهش نیست بلکه ابعادی غول‌آسا و هشداردهنده پیدا کرده است.

«پاسکال پدوتسی»، مدیر «گرید-ژنو» در کنفرانس خبری روز سه‌شنبه گفت: از ۵۰ میلیارد تن شن و ماسه که بشر هر سال برداشت می‌کند چیزی بین چهار تا هشت میلیارد تن از اقیانوس‌ها و دریاها بیرون کشیده می‌شود یعنی به طور متوسط سالی شش میلیارد تن که معادل بار بیش از یک میلیون کامیون در روز است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پایگاه داده‌های منابع طبیعی جهانی سازمان ملل «گرید» نام دارد و واحد ارزیابی و هشدار اولیه آن گرید-ژنو نامیده می‌شود.

مدیر گرید-ژنو همچنین گفت: برداشت رسوبات دریایی به سرعت به میزان رسوبی نزدیک می‌شود که هر سال از رودخانه‌های دنیا وارد دریاها و اقیانوس‌ها می‌شود، یعنی بین ۱۰ تا ۱۶ میلیارد تن و با اینکه هنوز به نقطه سرریز نرسیده‌ایم اما عوارض آن در برخی مناطق به خصوص در آب‌هایی که بیشتر کف‌روبی می‌شود به تدریج ظاهر می‌شوند.

برداشت رسوبات کف دریا با شناورهای بزرگی انجام می‌شود که به ماشین‌آلات کف‌روبی مجهز شده‌اند که در عمل مثل یک جاروبرقی عظیم، هرچه در کف دریا است را بیرون می‌کشند.

این شن و ماسه تقریبا در هر ساخت‌وسازی در دنیا نقش دارند از جاده و سد و ساختمان گرفته تا بتون و شیشه.

به گفته پدوتسی، شناورهای بزرگ در اصل با بیرون کشیدن ماسه و ویران کردن ریزارگانیسم‌هایی که غذای ماهی‌ها هستند، کف دریاها را سترون می‌کنند. اگر به محیط زیست دریایی فرصت بازیابی داده نشود، این روند را نمی‌توان ادامه داد. بعضی وقت‌ها رسوبات تا حد رسیدن به بستر سنگی کف دریا برداشت می‌شوند که یعنی حیات آبزیان دیگر نمی‌تواند در آنجاها ادامه پیدا کند.

بنابر اعلام یونپ، کف‌روبی بیشتر از هرجا در دریای شمال (اروپا)، جنوب‌شرقی آسیا و ساحل شرقی آمریکا انجام می‌شود و به گفته «آرنو فندر فلپن» پژوهشگر گرید-ژنو، کشورهای چین، هلند، آمریکا و بلژیک بزرگترین ناوگان‌های کف‌روب دنیا را دارند.

گل آلود شدن آب، آلودگی صوتی، آلودگی آب در اثر آزاد شدن سمومی که محصول فعالیت بشر هستند و در این رسوبات دفن شده‌اند و نابودی یک زیست‌بوم غنی و به هم پیوسته از دیگر عوارض ویرانگر کف‌روبی دریاها هستند.

برنامه محیط‌ زیستی سازمان ملل (یونپ) دیروز همچنین خبر داد که اولین پایگاه گردآوری داده موسوم به «دیدبان ماسه دریایی» را راه اندازی کرده است که استخراج رسوبات از کف اقیانوس و دریاهای دنیا شامل بیرون کشیدن شن و ماسه، رس، سنگ و قلوه سنگ را از بستر آب‌های جهان زیر نظر خواهد داشت.

این مرکز با استفاده از سامانه شناسایی خودکار، تردد کشتی‌ها را به خصوص در دریاهایی که بیرون کشیدن شن و ماسه در ابعاد بزرگ انجام می‌شود زیر نظر می‌گیرد. با این حال این روند هنوز کامل نشده و فقط حدود نیمی از کشتی‌های دنیا در رصد این مرکز هستند.

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو میلیارد تن شن و ماسه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۳۲۷۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمده‌ایم که بمانیم!

اسرائیل پیش‌تر در غزه بود. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزه کوچک چندده شهرک صهیونیست‌نشین داشت اما زیر ضربات آتش و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.

به گزارش ایسنا، کانال تلگرامی «تنهایی دسته جمعی» با انتشار تصویری از یک دیوار نوشته در طول جنگ تحمیلی نوشت:

این دیوارنوشتۀ نظامیان اشغالگر بعثی در خرمشهر است. نوشته‌اند: «آمده‌ایم که بمانیم.» 

نتوانستند که بمانند. غیرت مدافعان ارتشی و سپاهی و بسیجی نگذاشت که بمانند. یک لحظه از فکر بیرون کردن آن‌ها بیرون نیامدند، تا آنکه دست آخر در عملیات بیت‌المقدس در سوم خرداد ۱۳۶۱ آنها را بیرون کردند. 

اسرائیلی‌ها چند روز بعد از این واقعه، به لبنان لشکر کشیدند. بر خلاف تمامی پیش‌بینی‌ها، تا بیروت پیش‌روی کردند. اولین پایتخت عربی اشغال شد. آمده بودند که بمانند. اما غیرت گروه‌های مختلف مقاومت لبنان، و در رأسشان حزب‌الله که در مقابل این اشغالگری تأسیس شد، نگذاشت که بمانند. دست آخر در ۲۵ می ۲۰۰۰ اسرائیلی‌ها را زیر ضربات آتش، و بدون هیچ قید و شرطی، از لبنان بیرون کردند.

اسرائیل، آمده تا در فلسطین بماند. همین روزها هم در فکر آن است که دست‌کم در بخشی از غزه بماند. اما اسرائیل پیش‌تر در غزه بوده است. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزۀ کوچک چندده شهرک صهیونیست‌نشین داشت. اما زیر ضربات آتش، و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.

همانطور که نیروهای صدام وحشی نتوانستند در خرمشهر بمانند، همانطور که نیروهای وحشی اسرائیلی نتوانستند در لبنان بمانند، همانطور که وحشی‌های شارون پیشتر نتوانستند در غزه بمانند، این بار هم اشغالگران نخواهند توانست. نه فقط در غزه، که در کل فلسطین.

 إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ
البته وعده گاه (عذاب) آنها صبح است، آیا صبح نزدیک نیست؟

انتهای پیام